Łobez
- kościół farny p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w XV w. i odbudowany w 1949 r., póĄny gotyk; w prezbiterium współczesne witraże,
- domy mieszkalne o konstrukcji ryglowej z XVIII i XIX w.,
- zespół pałacowo – parkowy z XIX w. na terenie SBS Stado Ogierów Łobez Sp. z o.o.
Wysiedle
- perła Ziemi Łobeskiej: kościół p.w. św. Trójcy, zbudowany przed 1580 r. z drewnianą wieżą, wewnątrz cenne renesansowe wyposażenie z XVII w.: najwcześniejszy i najpiękniejszy na Pomorzu ołtarz protestancki (1606 r.), chrzcielnica, ambona i empory kolatorskie – wszystko bogato ozdobione scenami biblijnymi, są to przedstawienia typowe dla ewangelickich programów religijnych; pojawiają się też treści prywatne – herby fundatorów; w podziemiach krypta grzebalna,
- park podworski ze starodrzewem.
Dobieszewo
- kościół p.w. św. Mateusza, z kamienia nieciosanego, z XVI w., wewnątrz drewniany tryptyk z XIII w.,
- dzwon i dzwonnica drewniana z XVII w.,
- dobrze zachowany poniemiecki cmentarz,
- przy drodze Dobieszewo – Unimie wiekowy dąb.
Bełczna
- kościół parafialny p. w. św. Piotra i Pawła, styl neogotycki z XVIII w, wewnątrz cztery witraże z 1914 r.
- pomnikowe cisy,
- zespól pałacowo-parkowy z XIX w,
- droga Bełczna – Klępnica obsadzona gruszami.
Klępnica
- największe w gminie jezioro – rynnowe o wydłużonym kształcie, otoczone lasem,
- pomnikowy dąb o obwodzie 425 cm,
- pałac w odbudowie z XIX w.
Łobżany
- dwór z 1880 r. o cechach renesansowych,
- przed dworem pomnikowe cisy,
- park podworski z olbrzymimi modrzewiami.
Worowo
- ryglowy kościół z 1707 r. p.w. Imienia Marii, z drewnianą wieżą.
Poradz
- ceglany wiatrak typu holenderskiego z XIX w.
Przyborze
- dobrze zachowany poniemiecki cmentarz,
- głaz narzutowy o obwodzie 8,6 m.
Karwowo
- ryglowy kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej z 1777 r.,
- pomnikowy dąb,
- malownicze jezioro otoczone bukowym lasem.
Zachełmie
- pomnikowe dęby, na jednym z nich bocianie gniazdo,
- największy w gminie park podworski z pomnikami przyrody,
- aleja starych lip (droga Zachełmie – Meszne),
- góra Chełm (108,2 m n.p.m.).
Grabowo
- kościół z 1909 r., murowany, p. w. Podwyższenia Krzyża Świętego,
- zespól pałacowo-parkowy z XIX w.
Rynowo
- dwór z 1890 r.,
- park z ciekawym drzewostanem.
Zajezierze
- kościół parafialny p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, z kamienia łupanego,styl neoromański,
- piękne jezioro (sztuczne),
- wzgórze morenowe, najwyższe w gminie – 139,3 m. n.p.m., z którego roztacza się piękny widok na jezioro, wieś i lasy Pojezierza Drawskiego.
Zagórzyce
- kościół p.w. św. Marcina Bp. z XIX w., z kamienia nieciosanego,
- obok zabytkowa dzwonnica.
Bonin
- kościół z 1845 r.; wieża z barokowym hełmem z XVIII w.,
- pałacyk myśliwski z XIX w.,
- aleja starych dębów.
KOŚCIÓŁ
Kościół zorientowany, dawniej usytuowany w sąsiedztwie rynku, ufundowany został w XV w. przez Borków. Przez stulecia istnienia nierzadko nękały go pożary. Po zniszczeniach wojennych z marca 1945 r. odbudowany został w 1949 r. dzięki osobistym staraniom księdza proboszcza Władysława Farona (pochowanego na łobeskim cmentarzu).
Trójnawowa późnogotycka świątynia remontowana była w latach 1829-1831 oraz 1972-1974. Prezbiterium zdobią 3 współczesne witraże: Ukrzyżowanie, Jan Paweł II i bł. Faustyna. Pod oknami prezbiterium wykonano cztery sceny biblijne w technice sgraffito. Wysoko, tuż nad łukiem tęczowym wieńczącym prezbiterium, zawieszony jest średniowieczny krucyfiks, cudownie odnaleziony podczas odbudowy kościoła ze zniszczeń wojennych. Pod oknami nawy głównej widnieją freski z 1969 r., odnowione w 2001 r., przedstawiające sceny z Nowego Testamentu. W kościele są relikwie bł. Faustyny. Od strony zachodniej do korpusu w 1831 r. dostawiono trójkondygnacyjną wieżę z głazów narzutowych, o cechach neogotyckich, zwieńczoną ośmiobocznym hełmem.
Kościół został poświęcony 8.10.1949 r. pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Erygowana w 1964 r. parafia obejmuje filie w Dobieszewie, Grabowie, Karwowie (gmina Łobez) oraz Karnicach i Strzmielu (gmina Radowo Małe).
STARE BUDOWNICTWO
- domy ryglowe z XVIII i XIX w. (fragmenty przedwojennej zabudowy) – najciekawsze przy ul. Niepodległości 7 i Bema 9,13,
- budynek poczty – ul. Pocztowa 12, pełniący te same funkcje od końca XIX w.,
- budynek Nadleśnictwa – ul. Bema 15,
- inne ciekawe budynki mieszkalne – m.in. ul. Pocztowa 17, Niepodległości 66, Konopnickiej, Kilińskiego, Łoźnickiej,
- zabudowa przy ul. Przechodniej,
- wieża ciśnień oraz lokomotywownia przy ul. Kolejowej,
- resztki murów obronnych miasta przy Szkole Podstawowej nr 1, obok wzgórza zamkowego.
POMNIKI
- Pomnik Wdzięczności „Byliśmy, Jesteśmy, Będziemy”, zlokalizowany w parku miejskim im. T. Kościuszki, poświęcony żołnierzom poległym w walkach o wyzwolenie Ziemi Łobeskiej,
- pomnik w Świętoborcu, poświęcony poległym żołnierzom 43 Pułku Artylerii Lekkiej walczącym z oddziałami niemieckimi przedzierającymi się z okrążenia w tzw. „kotle świdwińskim”
- cmentarz komunalny, na którym znajdują się trzy krzyże:
1) w hołdzie zmarłym i zamordowanym na Syberii, ofiarom stalinizmu,
2) żołnierzom walczącym o Polskę w latach 1939-1945 na wszystkich frontach,
3) pamięci Polek i Polaków deportowanych do prac niewolniczych w III Rzeszy w latach 1939-1945,
- zachowały się również groby polskich żołnierzy poległych w marcu 1945 r.,
- obelisk upamiętniający niemieckich mieszkańców Łobza,
- głaz poświęcony pamięci prof. Otto Puchsteina (1856-1911), – ur. i pochowany w Łobzie; archeolog Uniwersytetu Freiburskiego i Berlińskiego; badacz Pergamonu i Baalbek.
Ten cmentarz to lekcja historii Polski XX w. Leżą tu zgodnie dawni mieszkańcy, Niemcy oraz Polacy.
Na łuku ul. Mostowej, obok torów znajdował się cmentarz żydowski (kirkut). Wg żydowskiego prawa cmentarz jest miejscem nieczystym. Na grobach nie kładło się kwiatów, uważano je za symbol życia. W rocznicę śmierci bliskich (jarcajt) oraz przed świętem Rosz Ha-szana na nagrobku (macewa) kładziono kamyki i zapalano świece. W Łobzie kirkut, zdewastowany w czasie wojny, został zlikwidowany w połowie lat pięćdziesiątych.
Pomniki niemieckie:
- Wzgórze Rolanda – na zboczu doliny za cmentarzem stał dawniej pomnik poświęcony żołnierzom poległym na frontach I wojny światowej. Przedstawiał średniowiecznego rycerza stojącego z pochyloną głową, wspartego na mieczu. Obecnie przetrwały jedynie fragmenty pomnika,
- głaz Jahna – znajduje się obok polany o tej samej nazwie, na której rozpoczynają się ścieżki rowerowe. Głaz ustawiono w 1928 r. dla uczczenia niemieckiego teoretyka i twórcy nowożytnego systemu w gimnastyce. Pomnik był częścią przedwojennego parku sportu i rozrywki.
GRODZISKA SŁOWIAŃSKIE
Karwowo. Ze wsią związane jest wczesnośredniowieczne grodzisko słowiańskie (IX-XII w.), oddalone od zabudowań o 1 km. Obiekt obronny o czworobocznym kształcie z zaokrąglonymi narożnikami, zlokalizowany został na stromym brzegu doliny Regi. Naturalne warunki obronne w postaci otaczających grodzisko głębokich i stromych wąwozów, wzmocnione zostały przez system fos i wałów o wysokości do 8 m, które są jeszcze dziś wyraźnie widoczne. Do grodziska od strony południowo-wschodniej przylegało podgrodzie. Imponująca powierzchnia obiektu (2 ha) świadczy o tym, iż był on siedzibą władcy plemiennego. Bogaty materiał archeologiczny wskazuje na długi okres użytkowania grodziska. Miłośnicy pradziejów, pragnący udać się do grodziska od strony jeziora Karwowo, muszą się przygotować na prawdziwą wspinaczkę. Obiekt położony zaledwie 500 m od akwenu wznosi się kilkadziesiąt metrów ponad jego powierzchnię.
Z grodziskiem powiązane jest cmentarzysko kurhanowe z XI i XII w. o pow. 0,5 ha. Odległy o 3 km tysiącletni cmentarz zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie Regi, w środku lasu, wśród starych sosen. 16 grobów kurhanowych o wys. do 1 m o różnym kształcie wzmocnionych zostało dużej wielkości kamieniami polnymi. Podczas badań wykopaliskowych w XIX w. odkryto szkielety, a przy nich wyposażenie grobowe w postaci kabłączków skroniowych, noży żelaznych i fragmentów ceramiki.
Łobez. Pomiędzy Jez. Dybrzno (Miejskim) a Regą, wśród łąk, znajduje się średniowieczne grodzisko (Świętoborzec). Obiekt służył dawniej ochronie granic plemienia, zamieszkującego nad środkową Regą. Niewielkie wzniesienie czytelne jest w terenie. Zachowały się ślady fos i wałów o wysokości kilku metrów.
Unimie. Kilometr od wsi, nad jeziorem Dobieszewo, zlokalizowane jest wczesnośredniowieczne grodzisko słowiańskie z VIII-X w. Usytuowane wśród podmokłych łąk, służyło zapewne ochronie dogodnego przejścia przez mokradła i bagna. Na pocz. XX w. zostało przedzielone nasypem kolejki wąskotorowej. Obiekt jest słabo czytelny w terenie. Wielowiekowa działalność natury i człowieka doprowadziła do zatarcia wałów i fos.