Przebieg trasy GPS – otwórz link
Łobez (0,0 km) – Bonin (7,7 km) – Cianowo (14,7 km) – Zajezierze (17,5 km) – Zagórzyce (20,7 km) – Wysiedle (25,7 km) – Suliszewice (28,1 km) – Łobez (34,2 km).
długość szlaku – 34,2 km (pętlowy).
Oznakowany kolorem żółtym.
Szlak ma swój początek na Polanie Jahna, a kończy przy stacji kolejowej w Łobzie. Wytyczono go w celu zapoznania turystów z zabytkami sakralnymi gminy Łobez. Szczególnie warty obejrzenia jest kościół pw. Świętej Trójcy w Wysiedlu. Trasa prowadzi pagórzystym terenem Pojezierza Drawskiego. W większości jedziemy drogami polnymi i leśnymi, w niewielkim stopniu utwardzonymi (asfalt, bruk). Na trasie spotykamy szlaki turystyczne Pojezierza Drawskiego.
0,0 km
ŁOBEZ, Polana Jahna.
Przy skrzyżowaniu ulic Wojska Polskiego i Sikorskiego mijamy Cerkiew św. Jerzego mieszczącą się w wybudowanej w 1912 r. wilii. Parter budynku przebudowano na świątynię. Podążamy dalej ulicą Sikorskiego i Niepodległości.
Po kilkuset metrach przejeżdżamy przez most na Redze.
1,2 km
Pokonujemy przejazd kolejowy na trasie Szczecin – Gdańsk. Jedziemy ulicą Waryńskiego.
1,5 km
Przed stacją benzynową skręcamy w lewo z drogi asfaltowej na polną. Nią docieramy na przedmieścia ulicą Węgorzyńską. Łobez opuszczamy jadąc ulicami Odnoga Węgorzyńska (2,9 km) i Strumykowa (3,6 km).
4,4 km
Wjeżdżamy na dobrze utrzymaną drogę gruntową prowadzącą do wsi Bonin. Na lewo w polu widzimy maszt telekomunikacyjny. Na tym odcinku szlak żółty łączy się z czerwonym szlakiem rowerowym Łobeskie Stada Koni i trasą dla rowerów górskich MTB (niebieskie znaki z napisem MTB). Jedziemy skrajem lasu, a po 600 metrach wjeżdżamy w las.
6,0 km
Zjeżdżając na drogę na prawo (poza szlakiem) po 500 m dotrzemy do leśnego źródła, położonego nad Bonińskim Strumieniem. Do źródła prowadzi stromy zjazd.
7,7 km
BONIN. Na początku wsi po prawej stronie mijamy leśniczówkę, a nieco dalej po prawej stronie drogę do wsi Budziszcze.
Bonin to średniej wielkości wieś położona wśród lasów Pojezierza Drawskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach w 1406 r. Stanowiła ona własność Borcków do początku XX w. Owalnicowy układ zabudowy został dobrze zachowany i nieznacznie wtórnie rozbudowany.
Bonin znany z jest z działających tam kilku ośrodków konnych.
Najciekawszym obiektem wsi jest kościół wzniesiony przez Luisa von Borcke w 1845 r. Budowlę zbudowano w miejscu poprzedniej świątyni. Pochodzi z niej hełm i część wyposażenia obecnego kościoła. Korpus budowli wzniesiono z kamienia i nakryto dachem dwuspadowym. Mury ukoronowane są prostym gzyms podokapowym z cegły ceramicznej. Wieżę (wys. 19 m) dostawioną od zachodu wieńczy barokowym hełmem z XVIII w. Wśród wyposażenia na uwagę zasługuje ołtarz w stylu manieryzmu pochodzący z XVII w. oraz barokowa ambona z XVIII w. Kościół poświęcony został w 1946 r. pw. Świętego Józefa.
Warto też zobaczyć zespół dworsko-parkowy oddalony nieco od wiejskich zabudowań i naszego szlaku. W jego skład wchodzi dwór myśliwski o cechach eklektycznych zbudowany w XIX w., a rozbudowany na początku XX w. Obecnie obiekt wraz z dawnym folwarkiem wykorzystany jest na ośrodek konny.
W Boninie rozłączamy się z czerwonym szlakiem.
9,2 km
Na lewo odchodzi droga w kierunku jeziora Radostowo. Tą drogą prowadzi Szlak Konny Pojezierza Drawskiego, który rozpoczyna się w Łobzie-Świętoborcu, a kończy w Białym Borze (oznakowany pomarańczowym kołem o średnicy 60 mm).
Jadąc dalej znajdujemy się w kompleksie leśnym rozciągającym się od Łobza do Brzeźniaka. Wjeżdżamy na obszar z charakterystyczną pagórkowatą rzeźbą terenu. Droga jest miejscami piaszczysta.
Około 2 km dalej rozłączamy się z trasą MTB.
12,3 km
Znajdujemy się na leśnym skrzyżowaniu. Droga na prawo prowadzi do Brzeźniaka, droga na wprost do Kumek. My skręcamy w lewo. Jedziemy pod górkę.
13,8 km
Na kolejnym leśnym skrzyżowaniu skręcamy na prawo. Droga na wprost prowadzi do Zajezierza. Nasz szlak łączy się z Turystycznym Szlakiem Pieszym Jezior Drawskich (zielony), a także ze szlakiem konnym.
Po 300 m jazdy opuszczamy las i podążamy polem, drogą obsadzoną pięknymi okazami buków.
14,6 km
Osada CIANOWO. Nad położonym nieopodal jeziorem Cianowo Duże (pow. 11 ha) znajduje się park krajobrazowy oraz modernistyczny, trzykondygnacyjny dwór z pocz. XX w. Jego najbardziej wyrazistym elementem jest mansardowy dach.
15,1 km
Docieramy do brukowanej drogi Zajezierze – Kumki. Droga na wprost prowadzi do Gajewka. Rozstajemy się z pieszym szlakiem zielonym i szlakiem konnym.
Skręcamy w lewo. Szlak prowadzi przez pole, brukiem, piękną aleją dębową o długości 2,2 km.
17,3 km
Wjeżdżamy na ruchliwą szosę Łobez – Drawsko Pomorskie (nr 150). Skręcamy w lewo.
17,5 km
ZAJEZIERZE. Na początku wsi po prawej stronie widać maszt telekomunikacyjny.
Wieś aż do XVIII w. należała do rodu Borcków. Wznieśli oni tutaj warowną siedzibę. Pamiątką dawnej świetności wsi jest zespół pałacowo-parkowy z XVII i XVIII stulecia. Pałac położony jest nieopodal szlaku, nad brzegiem jeziora Nowe Zajezierze. Budynek wzniesiono w stylu renesansu i przebudowano w stylu barokowym. Postawiono go na planie litery C. Jezioro Nowe Zajezierze (pow. 30 ha) powstało poprzez zatopienie podmokłych łąk.
Na uwagę zasługuje kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa zbudowany w 1845 r. Budowlę wzniesiono z kamienia łupanego, nakryto dachem dwuspadowym. Nie posiada on wieży. We wnętrzu znajdują się organy z 1845 r. oraz dwa witraże z XIX w. umieszczone w ścianie ołtarzowej. Przy kościele umiejscowiony jest cmentarz komunalny. Na jego terenie stoi otwarta, drewniana dzwonnica z dzwonem odlanym w 1613 r. i przetopionym w 1840 r.
W Zajezierzu łączymy się ze szlakiem rowerowym Greenway – Naszyjnik Północy (zielony), z którym podążamy do Zagórzyc.
18,4 km
Przy bocianim gnieździe opuszczamy wieś Zajezierze i skręcamy na prawo. Podążamy drogę asfaltową do Zagórzyc. Jadąc podziwiamy widoki Pojezierza Drawskiego. Droga wije się wśród pól opadając w dół, to znów wznosząc się.
20,7 km
ZAGÓRZYCE. Na terenie wsi rozstajemy się ze szlakiem rowerowym Greenway, a łączymy z łobeskim czarnym szlakiem rowerowym Szlak dziedzictwa techniki i architektury.
Zagórzyce to wieś wzmiankowana po raz pierwszy w dokumentach z XIV w. Znajdujący się tu kościół pw. Św. Marcina Biskupa z Tours wzniesiony został w XIX w. Świątynia ta (wys. 7 m) zbudowana została z kamienia narzutowego i zaprojektowana na planie prostokąta. W późniejszym okresie dobudowano do niej zakrystię. Wewnątrz znajduje się obraz przedstawiający św. Marcina, patrona kościoła oraz oryginalne dziewiętnastowieczne ławki. Od strony zachodniej usytuowano drewnianą emporę chórową.
Przy świątyni zlokalizowany jest cmentarz, na którym do tej pory odbywają się pochówki. Dawniej ewangelicki, założony został w 2 poł. XIX w. Znajduje się tu murowana dzwonnica, wzniesiona po 1945 r. Obok kościoła stoi pomnik poświęcony mieszkańcom Zagórzyc, którzy zginęli podczas I wojny światowej. Na szczycie pomnika dostawiono figurę Matki Boskiej.
Na końcu wsi pokonujemy strumień Łożnica. Przed rzeczką na prawo widzimy siedzibę Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wjeżdżamy w las mieszany. Prowadząca nas droga jest miejscami piaszczysta.
25,7 km
WYSIEDLE. Rozłączamy się z czarnym szlakiem rowerowym. Drogą asfaltową jedziemy przez wieś.
Wysiedle znajdowało się we władaniu Borków co najmniej od 1280 r. Przed 1566 r. wieś stała się siedzibą nowej gałęzi rodu za sprawą Joachima VIII Borcka, który przeniósł się tu z rodzinnego Węgorzyna.
Bardzo ciekawym obiektem jest renesansowy kościół pw. Św. Trójcy z kompletnym manierystycznym wyposażeniem. Jest perłą wśród zabytków Ziemi Łobeskiej. Świątynia wzniesiona została przez Joachima VIII Borcka przed 1580 r. W XVIII w. do korpusu dostawiono obszerną kryptę grzebalną. Jej wyższa kondygnacja otwarta do wnętrza świątyni służyła jako empora dworska. W tym samym czasie od zachodu dobudowano drewnianą oszalowaną wieżę, zwieńczoną ośmiobocznym hełmem z kogutkiem. Pod obecnym wezwaniem świątynię poświęcono w 1947 r.
Wyposażenie kościoła charakteryzuje się rzadko spotykaną jednością stylistyczną i konsekwencją, jeśli chodzi o zachowanie formy. Jako pierwszy w 1606 r. ufundowany został ołtarz. Składa się on z pięciu części (pentaptyk), zdobionych rzeźbionymi przedstawieniami z Nowego Testamentu. Najstarsza, środkowa część, pierwotnie tryptyk, przedstawiająca Ukrzyżowanie, powstała około 1580 r. Jest to najwcześniejszy protestancki ołtarz na Pomorzu Zachodnim, uważany za jeden z najpiękniejszych. Niedługo potem ufundowano emporę muzyczną. Chrzcielnica powstała w 1623 r., po roku ambona, zaś empory kolatorskie przed 1627 r. Wszystkie sprzęty liturgiczne zdobione są ornamentami o tematyce biblijnej, często opatrzonymi cytatami z Ewangelii. Przedstawienia mają głęboką symbolikę i stanowią typowy protestancki program religijny. Motywy religijne uzupełnione zostały przez elementy świeckie w postaci herbów fundatorów. Empory kolatorskie zawierają cały wywód genealogiczny rodu Borcków.
Wyjeżdżamy z Wysiedla drogą asfaltową. Jedziemy nią przez pola. Po lewej stronie mijamy fermę trzody chlewnej (27,7 km).
28,1 km
SULISZEWICE. Mijamy rozjazd i zostawiamy na prawo drogę do Rynowa. Na lewo widzimy kapliczkę oraz pozostałości cmentarza ewangelicznego położonego na niewielkim, zadrzewionym wzniesieniu. Ze źródeł wiemy, że niegdyś był tu także kościół.
Na rozjeździe skręcamy w lewo. Droga na prawo prowadzi do Grabowa.
Opuszczamy Suliszewice. Wciąż jedziemy przez pole, drogą asfaltową. Przed nami Łobez – miasto położone w dolinie, jedziemy więc spory odcinek z górki (niemal 1 km).
32,4 km
ŁOBEZ, rogatki miasta. Charakterystycznym elementem widoku są potężne elewatory. Ponownie łączymy się czarnym szlakiem rowerowym. Na prawo mijamy blokowisko – Osiedle H. Sawickiej. Przejeżdżamy przez most na Łożnicy. Z ulicy H. Sawickiej skręcamy w pierwszą przecznicę w prawo i zjeżdżamy w kierunku tunelu pod linią kolejową. Pod drugim przęsłem wiaduktu przepływa rzeka Łożnica. Na wprost widzimy okazały kilkukondygnacyjny budynek młyna. Skręcamy w lewo na ul. Rapackiego. Jedziemy nią prosto. Dojeżdżamy do ronda. Na prawo widzimy zabytkowy budynek poczty wzniesiony w XIX w. z czerwonej cegły klinkierowej. Obecnie pełni tę samą funkcję co przed wojną. Z ronda zjeżdżamy trzecim wyjazdem, ulicą Obrońców Stalingradu podążamy w kierunku stacji kolejowej.
Nieco dalej na lewo znajduje się okazały pałac z początku XX w. Dawniej mieścił się tu ośrodek zdrowia, a później siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej. Obecnie pełni funkcje mieszkalne. Dla obiektu charakterystyczne są wieżyczki zbudowane na podstawie kwadratu oraz szerokie kolumny z głowicami zdobiące jego front. Urozmaica go szereg detali architektonicznych, także z drewna.
Zjeżdżając z ronda pierwszym zjazdem możemy dotrzeć do kościoła parafialnego pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ufundowany został przez Borków w XV w. Na przestrzeni wieków nękały go pożary. Zniszczony w czasie zdobywania miasta w marcu 1945 r. odbudowany został w 1949 r. dzięki osobistym staraniom księdza proboszcza Władysława Farona (pochowanego na łobeskim cmentarzu). Jest to trójnawowa późnogotycka świątynia. Prezbiterium zdobią 3 współczesne witraże. Pod oknami prezbiterium wykonano cztery sceny biblijne w technice sgraffito. Wysoko, tuż nad łukiem tęczowym wieńczącym prezbiterium, zawieszony jest średniowieczny krucyfiks, cudownie odnaleziony podczas odbudowy kościoła ze zniszczeń wojennych. Pod oknami nawy głównej widnieją freski z 1969 r., odnowione w 2001 r., przedstawiające sceny z Nowego Testamentu. W kościele znajdują się relikwie bł. Faustyny. Od strony zachodniej do korpusu w 1831 r. dostawiono trójkondygnacyjną wieżę z głazów narzutowych, o cechach neogotyckich, zwieńczoną ośmiobocznym hełmem.
34,2 km
Szlak kończy się na ul. Kolejowej, na parkingu naprzeciwko stacji kolejowej.